Hoe bereid ik me voor op een sessie?

Kan ook enorm fijn zijn wanneer je het gevoel hebt dat het nog lang duurt voordat er plek is voor een consult en je graag aan de slag wilt! 

Er komen mensen in mijn praktijk die geraakt zijn door het boek ‘Bestaansrecht’ of door 1 van de vele podcasts van Maarten. Ook zijn er mensen die advies hebben gekregen omdat een regressie sessie hen wellicht zou kunnen helpen. Iedereen loopt zijn eigen pad om bij ‘het Medicin’ te komen. wanneer je er voor gekozen hebt om naar mij te komen stuur ik je een intakeformulier. Daar staan allemaal vragen op die betrekking hebben op jou & jouw voorouders. Die kunnen je helpen om stil te staan bij de mensen die jouw voorouders zijn. 

Voorouder medicin, regressie

Mijn advies om er nu al mee aan de slag te gaan is: 

  • Begin en wees nieuwsgierig, op die manier maak je contact met het voorouderlijk veld. Wat bedoel ik daarmee? Je gaat ‘in verbinding’ met je voorouders, ook zij hebben soms een beetje tijd nodig om te beseffen dat ze bijvoorbeeld hun verhaal mogen komen doen. Realiseer je dat er eeuwen aan conditionering onder kan zitten ‘schuld & schaamte’ ‘angst voor oordelen’ en niet te vergeten de ‘angst om naar ‘de hel’ te gaan’ .
  • Er zijn verschillende sites waar je soms bakken aan (onverwachte) info vandaan kan halen. Zoek eens op familiesysteem/ stamboom. Het kan je verbazen wat er naar boven kan komen wanneer je de namen van familieleden in een zoekmachine invoert. 
  • Is er nog een  familielid of wie dan ook die mensen gekend heeft en die verschillende periodes meegemaakt heeft en je kan vertellen hoe het voor diegene was, het gaat om waar jij vandaan komt. Het is nu zelfs bewezen dat deze info in de genen gaat zitten. (en daardoor ook in jou) Er komt op die manier al veel in beweging & heb nog niet gehoord dat het niet op prijs werd gesteld. 
  • Wat zijn de specifieke bijzonderheden uit jouw familielijn, of het nou om oorlogen, godsdienst of bepaalde cultuur gaat, familietrauma’s stel je eens voor hoe het voor die mensen geweest moet zijn om in die tijd(sgeest) te leven.
  • Er kunnen ‘onverwachte’ dingen in de tussentijd gebeuren, hoe zou dat zijn als je daar bewust van bent? Er komt altijd wel iets of iemand op je pad wanneer je hiermee aan de slag gaat. 
  • En vooral VEEL PLEZIER met dit mooie proces! 
'Judgement day' By Jean Cousin the Younger, also called Jehan Cousin Le Jeune (lived c. 1522–1595). - Blunt, Anthony. Art and Architecture in France: 1500–1700. New Haven (CT): Yale University Press, [1957] 1999 edition. ISBN 0300077483. Page 99., Public Domain

Hoe bereid ik me voor op een sessie? Meer lezen »

‘Let je goed op je broertje?’

Omdat niets zo tot de verbeelding spreekt als voorbeelden uit de praktijk. In dit geval uit mijn eigen leven(s).

We bevinden ons in een loopgraaf, er wordt me gevraagd wat voor een helm we ophebben. Mijn handen laten het als vanzelf zien …..’oh dan ben je ‘Engels’. Ik ben daar met mijn oudere broer, ik ben nog een broekie en wilde graag gaan vechten. Mijn ouders lieten mijn broer beloven goed op me te letten en me levend mee naar huis te nemen. Net zoals bij zovelen heeft hij die belofte niet waar kunnen maken…..

loopgraven eerste wereldoorlog trauma regressie voorouderlijk werk

Een granaat vloog onze greppel binnen, in een reactie buigt mijn broer over me heen… wordt geraakt en valt om… op mij… mijn nek breekt.

1973, ik ben 3 jaar. Mijn ouders zijn op een verjaardagsfeestje bij oma en ik lig boven te slapen. Wanneer ze weggaan haalt mijn moeder me uit bed. Struikelt op de 3de tree met mij in haar armen, ze breekt haar nek, ik niet, de cirkel is rond……… Tijdens de opleiding heb ik dit moment nog 2x doorgemaakt, logisch dat je daar snel doorheen wilt, maar nee, zo werkt dat niet. Nog een keer en dan in slow-motion. de ‘knak’ en de laatste adem helemaal doorleven. Wat moest er nog gezegd worden?

moeder en dochter regressie voorouderlijk werk

De ‘schuld’ is vereffend, mij heeft dit inzicht veel rust gebracht, kan mijn moeder achter me voelen staan en voel meer liefde voor haar, het leven dat ze me gegeven heeft. Daarnaast nog nauwelijks last van de migraine (die altijd in mijn nek ontstond). Het heeft zo moeten zijn. Vanaf heel jonge leeftijd zag ik van alles wat er niet kon zijn, waar ik bang voor was. Ben me gaan verdiepen in ‘het hoe en waarom van het leven’. Het kon toch niet de bedoeling zijn dat een moeder er opeens niet meer is? Dat er vanuit gegaan wordt dat het leven gewoon doorgaat? Op 30-jarige leeftijd voelde ik me al geroepen een regressiesessie te ondergaan, daarin had ik ook contact met haar ‘sorry dat ik je in d e steek heb gelaten’ verder heb ik daar indertijd niets mee gedaan. Op dit moment besef ik dat dit alles me ertoe gebracht heeft ontzettend ‘aan te gaan’ op een interview met Maarten en me gelijk voor de opleiding in te schrijven. Heb veel met jonge mensen met hechting te maken, zoals je leest weet ik daar alles van. Ook de ‘onhandige copingstrategieën die je je eigen gaat maken. Daar mee aan de slag gaan en nieuwe vaardigheden aanleren is 1 ding, de kern van het trauma doorleven en het hele verhaal bestaansrecht geven en daardoor door kunnen is andere koek. 

‘Let je goed op je broertje?’ Meer lezen »

Mijn opa? Daar hebben we het niet over

voorouder opa regressie
Een persoonlijk verhaal....

Ik kies ervoor om het eens over mijn opa te hebben, het ’taboe’ dat zoveel vasthoudt, energie ‘vastzet’ laten we het doorbreken.
Heb hem nooit persoonlijk gekend, hij was namelijk ‘fout’ in de oorlog. Ik wilde vroeger rechercheur worden, dan werd er gezegd ‘ doe maar niet, dat wordt een teleurstelling’… ‘ze gaan in je familie pluizen’ ‘straks komen ze erachter’ …….. De toon maakte me duidelijk dat dit een ‘no-go’ onderwerp was, mijn kant van de familie was ‘fout’. Dat was nog eens extra pijnlijk omdat in het gezin van mijn  moeder juist onderduikers werden ondergebracht tijdens de oorlog.
Tijdens mijn opleiding bij Maarten en na het nodige regressie werk, kwam ik dan toch bij mijn opa. Opa ‘Gerrit’, Slagersknecht, die tijdens de inval in Gelderland 21 jaar was, die ervoor koos om als grenadier te gaan werken ( iemand die goed granaten kan gooien). Een gezin met 2 zoontjes, mijn vader de oudste. Tijdens de regressie kwam duidelijk naar boven dat hij voor zijn gezin, zijn ‘jongens’ wilde zorgen, dat ze te eten hadden.
In een afstemming met hem heb ik ervaren hoe de omgeving stond ’te gniffelen’ toen hij zou worden gefusilleerd, de oordelende blikken achter de gordijnen… Ik zie de achterbaksheid van de ‘deugende’ anderen. Als vanzelf ging ik rechterop zitten op het moment voor zijn dood, kin omhoog, de schutters in de ogen kijkend. Of hij nu in de strijd is omgekomen of dat hij is gefusilleerd, het is mij om het om even. Het gevoel dat ik had als zijn kleindochter is wellicht anders dan het verhaal zoals het is opgetekend, maar dat zal niemand echt weten… (In 1945 lag hij in de Grebbelinie nabij Renswoude, door de Duitsers omgedoopt tot de Pantherstellung.  De geallieerde opmars vanuit Oost-Nederland in westelijke richting naar de Randstad kwam in april ’45 voor de zwaar versterkte Pantherstellung tot stilstand in afwachting van de resultaten van de gesprekken van geallieerde zijde  met de Duits legerleiding o.a. over mogelijke voedseltransporten naar de honger lijdende Randstad. Daar moet – al of niet bij schermutselingen tussen geallieerden en Duitsers – hij het leven verloren hebben op 20 april, vlak voor het einde van de oorlog. ).

opa voorouder regressie fout

Wat ik wél weet is dat ‘de goeden’ mijn oma hebben laten kiezen tussen mijn vader en zijn kleinere broertje, toen zij als overlevenden uit een gezin van ‘foute mensen’ naar een kamp moesten. Mijn oma koos voor het broertje en hoef niemand uit te leggen dat overleven in een kamp als 3-jarige het nodige met zich meebrengt.
wat een bevrijding achteraf en hoeveel heb ik mogen ervaren door te voelen ‘fout’ te zijn. We leven vele levens en we kunnen geen slachtoffer zijn zonder ook dader te zijn geweest, dit inzicht geeft mij een enorme compassie voor mensen, ieder zijn eigen pad, zijn eigen ervaring. En wie beslist eigenlijk wat ‘goed’ of ‘fout’ is? Iets waarvan we ook heden ten dage mee geconfronteerd worden.
Op de terugweg was mijn opa nog altijd bij me, ik weet niet wat het was, maar ik (we) heb(ben) enorm zitten lachen in de auto ( met ‘foute’ hits, red.)
Hij voelt nu meer aanwezig, op een goede manier, staat achter me, voel me gesteund. Ik voel ook de opluchting, ook zijn verhaal mag er zijn ♥

· Informatie heb ik van oorlogsbronnen.nl en oorlogsdodennijmegen.nl

Mijn opa? Daar hebben we het niet over Meer lezen »

Binnenkort een dag extra

Vanaf oktober zal ik een andere taak in gaan nemen in de kliniek, ervaring doorgeven en met de jongeren wekelijks een opstelling doen. Een hele mooie toevoeging in de reguliere SGGZ.
Dit heeft natuurlijk ook alles te maken met ‘het Medicin’ dat Maarten heeft overgedragen. Ik zie hoe het inzicht geeft en verlicht. Het mooie is dat je dat helemaal zelf doet, samen met je voorouders. Ik wissel extra dagen in Hilvarenbeek af met dagen in de Ardennen. Regelmatig kan ik daar gebruik maken van een supermooie locatie, dus stuur me een berichtje als je denkt ‘hey dat is nog eens een fijne omgeving om een sessie te laten bezinken’ 

een dag meer regressie Esther Loeff voorouders

Binnenkort een dag extra Meer lezen »

Het wiel is rond

Maarten Oversier voorouders regressie reïncarnatie therapie

Wat een geweldige 11 weekenden verspreid over 2 jaar, de ‘Weg Van het Wiel’ en verdiepingsweekenden. Veel geleerd, maar ook gegroeid, laagjes afgepeld, meer steun van mijn eigen voorouders nu hun verhaal er mag zijn en ervaren dat mijn ‘warrior’ er mag zijn. Gun het iedereen om contact te maken met je voorouderlijk veld, de opluchting te voelen als het ‘verhaal er mag zijn’#bestaansrecht. Dankjewel Maarten Oversier  voor dit ‘medicin’ wat zoveel gestolde levensenergie weer zal laten stromen.  

Het wiel is rond Meer lezen »

Ken jij je voorouders?

Dat we gewoonten, ideeën, overtuigingen en uitspraken van onze ouders overnemen is ons wel bekend. Dan hoor je jezelf opeens iets zeggen, waarvan je je zo had voorgenomen het ‘anders’ te gaan doen. Dat is alleen nog wat je in dit leven meegekregen hebt van jouw ouders. De ouders van jouw ouders hebben ook weer van alles meegemaakt en voor die tijd oplossingen ‘bedacht.  
Zo kunnen er strategieën zijn doorgegeven die op dat moment maakten dat iemand kon (over)leven, wellicht zijn ze op dit moment voor jou wat minder helpend. Wat weet jij van je opa en oma? welke tijd leefden zij? Zijn er zaken waar ‘niet over wordt gesproken?’ en waar blijven die dan? 
Wie de boeken van Els van Steijn  heeft gelezen, heeft wellicht wel eens nagedacht over zijn gezin (van herkomst). Welke plaats nam jij in? Kon je ‘kind zijn’? Ben je naast of wellicht ‘boven’ je ouders gaan staan? 

voorouders

Ingrijpende gebeurtenissen worden opgeslagen in ons DNA en zo kan het komen dat zo’n gebeurtenis in jouw huidige leven wordt getriggerd. Dan kunnen er allerhande klachten ontstaan of sterker worden. Emoties die we liever niet willen, in de huidige tijd veel manieren voor handen om die te onderdrukken…. Wanneer heb je voor de laatste keer écht stil gestaan bij hoe je je voelt? Liever even op je telefoon, wat te eten pakken, drankje, sporten dan hoeft het er even niet te zijn.
Wanneer een gebeurtenis dermate ingrijpend was, heeft het lichaam je manieren gegeven om het niet 100% te ervaren (je adem stokt, je bent even ‘weg’), dat was op dat moment nodig, de pijn was te erg. wanneer je het in het ‘hier en nu’ kan doorleven en je beseft dat je het ‘overleefd’ hebt en je de emotionele pijn aankan, is de alertheid van ons systeem uit angst voor iets soortgelijks een stuk minder en dat geeft rust. Dit kan met een regressie in hypnose en ook met een regressie door middel van onderzoek waar eventueel strategieën zijn doorgegeven door een familielid. Toch kunnen ook ogenschijnlijk ‘kleine’ gebeurtenissen uit je kindertijd, die je bewust allang bent vergeten, overtuigingen inprenten die in het dagelijks leven voor de nodige belemmeringen zorgen, daarover meer in een volgend blog….

Ken jij je voorouders? Meer lezen »