Hoe gaat dat dan?

Wanneer er een afspraak is gemaakt, ontvang je van mij een intake formulier. Dat ontvang ik graag een week voor de sessie ingevuld terug (liefst in 1x om geen info verloren te laten gaan) zodat ik de sessie voor kan bereiden.
Je zult merken dat het proces dan al in werking treedt. Je gaat je bewust(er) bezig houden met je ouders en hun ouders. Broertjes en zusjes, zijn er ‘geheimen” , waar wordt juist niet over gesproken? Waar zit de ‘schaamte & schuld” in de familie? Wat zijn/waren het voor mensen, wat hebben ze meegemaakt en hoe zie jij hen en de relaties? Door met hen bezig te zijn & bewust stil te staan bij de tijd waarin zij geleefd hebben breng je de energie van het systeem in beweging. 
Sta eens stil bij jouw hulpvraag, waar is dat een oplossing voor ? ( hoe gek dat misschien ook klinkt)  Herken je iets bij een voorouder? 

Hoe meer energie je hierin steekt, hoe meer energie je in beweging brengt. Uiteindelijk zal de sessie je op deze manier veel meer brengen. 

Wanneer je dan bij mij komt gaan we met als leidraad jouw hulpvraag aan de slag. Door de manier van vragen stellen (over de mensen uit jouw systeem) komen we daar en bij wie, welk verhaal er verteld wil worden. 
Doordat het over jouw systeem gaat zullen jij en je lichaam laten zien waar we moeten zijn. Besef dat er door intense gebeurtenissen (trauma’s) heen gewerkt gaat worden, gebeurtenissen waar voorouders of andere familieleden niet bij hebben kunnen blijven (dissociëren), of waar niet over gesproken mocht worden en dat het stervensproces opnieuw doorgemaakt moet worden. Doordat ik in een sessie  én de biografie uitvraag  én meteen met jou aan de slag ga, zal een sessie al gauw 2,5 tot 3 uur duren. Dan raad ik je ook aan om na de sessie wel wat tijd voor jezelf te plannen, zodat je kan voelen wat er gebeurd is ( en niet meteen in ‘ je hoofd’  schiet’ ). Ook wil ik met nadruk zeggen dat dit geen ‘quick fix’  is, dit is proceswerk en kan dus zomaar enkele maanden doorwerken. Ook vooraf aan de sessie kun je van alles ervaren. 

 

Door trauma’s van voorouders heen werken is ‘dirty work’. Het voelt niet fijn om door die intense emoties heen te gaan. Dit is mijns inziens de enige manier om het met wortel en al te verwerken, dan is er weer vruchtbare grond waar je zaadjes van nieuwe gedachten/overtuigingen kunt planten. Ben je bereid om dat aan te gaan?

Meer bij het ‘Hoe bereid ik me voor op een sessie?’ bericht *klik*